02-11-1951/19-02-2010 - Umbuntu - Douchedans - Serieus - Bloemen - Depressief - Naaien - Stijldans

Ten aller eeste Sorry dat ik zo lang niet meer heb geschreven. Ik heb het veel uitgesteld en de laatste tijd was het nogal druk met alles om me heen. Sorry, sorry, sorry. Zal weer gaan bijhouden, want ik maak veel mee!

02-11-1951/19-02-2010. 58.

Mijn vader is afgelopen vrijdag overleden om half zes 's ochtends. Na vijf maanden ziekte, pijn en verwardheid is het afgelopen. De laatste tijd was hij zeer in de war, zei de raarste dingen, was m'n vader niet meer echt. Woensdag had hij nog gezegd dat hij nog een week wilde proberen en als het een week nog zo ernstig was, dat hij dan euthanasie wilde plegen, maar donderdag nacht (na een avond zeer in de war te zijn geweest) had hij gezegd dat Marjon hem een zetje mocht geven. Daarna is hij overleden. Heeft hij toch een beetje regie gehad over de laatste beslissing van het leven :) Het is wel allemaal heel snel gegaan.

Het is nu nog allemaal heel onwerkelijk. Als je bij z'n kist staat, lijkt het wel of hij weer zal ademhalen of dat hij weer de woonkamer in kan lopen. Morgen is de begrafenis, dus heel definitief. Dan zal ik het zonder zijn advies moeten doen, zal mijn potentiële lover hem nooit ontmoeten, zal ik nooit meer naar de opera met hem gaan, nooit meer naar restaurants, kan ik hem nooit meer overtuigen dat tofu wel goed smaakt, nooit meer zijn aanwezigheid.

Ik ga hem missen.

Kijk,Ik weet het niet

ik was nog nooit dood

maar als je nou dood bent

wat zie je dan

wat zie jij nu wat ik niet zie

want als de ogen zich sluiten

en het zicht naar binnen keert

waar ben ik dan

en jij?

en wij?

Bert Schierbeek

Gedicht van op de rouwkaart.

Depressief.

Nee, ik ben niet depressief, maar ik loop stage op een hele interessante afdeling. In het Amc-psychiatrie, afdeling stemmingstoornissen.
Ik had altijd een verkeerd beeld van depressie, maar het is een interessant, het is een ziekte wat enorme impact heeft op de mens en het kan iedereen overkomen. Het is apart te zien wat voor mensen de afdeling opkomen. Het zijn mensen met verschillende achtergronden en met de meest heftige verhalen.

Als stagiaire moest ik wel wennen. Het is een rol waarbij je niet zo veel mag doen. Dat is eigenlijk niks voor mij, maar langzamerhand weet ik wat er verwacht wordt van mij, dus dat is fijn. Ik mag uiteindelijk ontspanningstherapie geven, meer tijdens gesprekken bemoeien, rapporteren etc. Het is echt heel leuk. Ook leuke collega's. Het is echt iets voor mij. Totaal geen verpleegkundige handelingen, dus dat is wel apart. Maar leuk!

Naaien.

Voor mijn verjaardag had ik een cursus kleding maken gekregen wat heel leuk is! En twee weken geleden was het zo ver, de eerste keer. In 8 weken gaan we een kledingstuk maken. Ik ga een lang, wit bloesje maken waar bij de kraag en manchetten een ander leuk stofje komt. Het was ook leuk om de stof zelf te kopen. Je voelt je dan echt blij. Het is niet veel goedkoper om een truitje te maken, maar het is het waard! Het wordt leuk!

Umbuntu.

Ik ben naar Amandla Mandela de musical geweest. Het was een prachtige musical! Ik had samen met mijn zus kaarten gekregen van sinterklaas. We moesten er altijd nog een keer heen. Op een donderdag werd ik gebeld door mijn zus. Marjon en papa nodigde ons uit om ons mee te nemen naar de musical. Die dag voelde mijn zich goed, dus de kaarten waren geregeld. Op de site stond dat het uitverkocht was, maar toen Marjon naar het theater belde, waren er nog kaarten vrij! Mooie plekken. Helaas was die zaterdag mijn vader keihard gevallen en kon niet mee, waardoor we samen met m'n zus, m'n moeder en de vriend van m'n moeder naar de musical gingen. Een pracht musical. Anders dan andere musicals, maar zeker niet minder. Af en toe een valse noot, maar voor de rest heel mooi.

Jammer dat mijn vader niet mee kon, het was echt een musical voor hem geweest. Hij heeft ook zeven jaar gewerkt in Afrika en is daar een zeer gewaardeerde man. Zulke lieve post vanuit Afrika, echt bijzonder.

Mijn vader werkte in Zuid-Afrika in een dovencentrum. Hij deed daar veel voor de dove medemens in heel Afrika. Ik ben nog een keer met hem naar Zuid-Afrika geweest. Het is een passie wat we samen deelde.

Douchedans, commedia dell'arte.
Ik ben nog steeds druk met theatersport. Leuke wedstrijden en lessen. Afgelopen wedstrijd waren we in Utrecht! Heel leuk! We hadden verloren, maar ook weer gewonnen. We waren beter. Het was een leuke avond. Met grappen die steeds terugkwamen. Echt lol met theatersport.
Nu geef ik twee keer les, over commedia dell'arte. Weer leuk om te doen.

Jongens.

Tja, ik trek rare jongens aan. Het is een feit. De een snapt hints niet en geeft bloemen (!), de ander komt langs en verwacht dan niks van me (Gelukkig), de een komt gewoon op je af tijdens het leren in de bieb (en dan doe ik niks!) Serieus?? Ja, serieus. Pff.. M'n vertrouwen dat de prins komt galopperen wordt wel zo kleiner. Als ik alleen maar die rare jongens aan trek...

Stijldansen.
Ik ben eerst naar de les van een vriend geweest - stijldansen- toen begon mijn zwak voor stijldansen weer naar boven te komen en toen naar een les van m'n zus. Toen bezweek ik er weer voor (En nee, niet doordat ik uit was gegaan in Den Haag en daar hele slechte wijn heb gedronken wat zeer verkeerd was gevallen).
Ik ga kijken voor een leuke stijldanscursus in Amsterdam! Het lijkt me echt super om dat te doen.

Vooruitzichten.
Goed, morgen de begrafenis. Ik ga een stukje zeggen en een gedicht voorlezen. Ik zie er erg tegen op. Het is definitief.
Woensdag weer naaicursus, donderdag theatersport. Ik ga weer een keer uit in Den Haag, moet nog een keer uit in Heerhugowaard. Ga weer verder met stage.
Vele plannen en activiteiten! Toch leuk onder deze omstandigheden.